Stanowisko Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 4 lipca 2019 r. w sprawie Stanowiska Rządu wobec senackiego projektu ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego (druk nr 3136)

Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych podziela opinię Rządu dotyczącą potrzeby uregulowania rynku usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. Konieczność wprowadzenia odpowiednich przepisów w ww. zakresie postulowana jest od lat przez wiele środowisk.

Określenie ram funkcjonowania firm odszkodowawczych pozwoliłoby bowiem wyeliminować nieprawidłowości i zagwarantować odpowiednią ochronę praw osób korzystających z tego typu usług.

Budzi jednak poważne wątpliwości postulat usunięcia zakazu reklamy i akwizycji usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w budynkach użyteczności publicznej. Projekt w obecnym brzmieniu przewiduje zakaz reklamy i akwizycji w budynkach użyteczności publicznej, określając przykładowy katalog takich budynków. Wykreślenie z projektu sformułowania „budynków użyteczności publicznej” umożliwi akwizycję i reklamę np. w budynkach administracji rządowej i administracji samorządu terytorialnego, w budynkach wojskowych, sądów lub prokuratury. Proponowaną zmianę należy ocenić negatywnie. Nie zasługuje również na akceptację propozycja wykreślenia z projektu zakazu akwizycji i reklamy bezpośredniej lub skierowanej do osoby oznaczonej indywidualnie.

Podobnie krytycznie należy ocenić propozycję zastąpienia sankcji nieważności umowy o dochodzenie roszczeń odszkodowawczych, zawartej w wyniku akwizycji lub reklamy zakazanej w art. 10 oraz umowy zawartej z doradcą, który naruszył obowiązki w zakresie zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej – sankcją wykroczeniową. W opinii Prezydium KRRP, z punktu widzenia interesu konsumenta dotychczas przewidziana sankcja nieważności umowy powinna zostać zachowana, co nie wyklucza penalizacji ww. czynów w kodeksie wykroczeń.

Jednocześnie Prezydium KRRP – w celu uniknięcia wszelkich niejasności – uważa za konieczne wyłączenie wprost z definicji „doradcy” zawartej w art. 2 pkt 1 projektu ustawy – radców prawnych i adwokatów. Co do zasady, rozwiązanie to zostało już zaakceptowane w toku prac nad ww. projektem, jednak redakcja przepisu może wywoływać wątpliwości interpretacyjne ze względu na fakt, że radcowie prawni i adwokaci również mogą wykonywać działalność gospodarczą w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. Definicja „doradcy” w obecnym brzmieniu może prowadzić do nietrafnego wniosku, że zamiarem ustawodawcy było objęcie zakresem podmiotowym ustawy także radców prawnych i adwokatów.